sqWiki

W życia wędrówce, na połowie czasu,
Straciwszy z oczu szlak niemylnej drogi,
W głębi ciemnego znalazłem się lasu.
Jak ciężko słowem opisać ten srogi
Bór, owe stromych puszcz pustynne dzicze,
Co mię dziś jeszcze nabawiają trwogi.
Gorzko - śmierć chyba większe zna gorycze.

– Dante Alighieri

Po trzykroć szczęśliwy ten, którego imię zostało zapisane poprawnie.

– Lord Byron

Dalibóg! To było wspaniałe.

Prysło szczęście, mózg bez życia
lecz jest trunek do wypicia.

czułam - szedł pogrzeb w moim mózgu
Żałobnicy - tu i tam krocząc - stąpali ciężko - coraz ciężej
Aż rozum wyrywać się począł
A kiedy wszyscy zasiedli
Grabarze zaczęli walić
Jak bęben - bili bez przerwy
Aż mój umysł ogarnął paraliż

– Emily Dickinson

- Have a drink.
- Before the sun is over the yardarm? Never. A wee touch of scotch.

To the Virgins, to Make Much of Time

Gather ye rosebuds while ye may,
Old Time is still a-flying
And this same flower that smiles to-day
To-morrow will be dying.

The glorious lamp of heaven, the sun,
The higher he's a-getting,
The sooner will his race be run,
And nearer he's to setting.

That age is best which is the first,
When youth and blood are warmer;
But being spent, the worse, and worst
Times still succeed the former.

Then be not coy, but use your time,
And while ye may, go marry
For having lost but once your prime
You may for ever tarry.

Robert Herrick

Witaj życie! Po raz milionowy wychodzę na spotkanie rzeczywistości,
by wykuwać w kuźni duszy sumienie mojej rasy.

– James Joyce

A zatem pozwólmy sobie, drodzy moi przyjaciele, wychylić kielich szlachetnego trunku za pomyślność naszych czcigodnych gospodarzy w ich nowym, tak wspaniałym domostwie, za pomyślność rodziny Buddenbrooków, jej obecnych, jak również i nieobecnych członków… Wiwat, niech żyją!

Tomasz Mann: Buddenbrookowie

Half of all Americans are now using the internet to get their news… but don't worry, experts say that before you know it we'll all be back to using internet for it's primary purpose - downloading porn.

– Conan O'Brien

Geniusz jest to bezgraniczna zdolność zmuszania się do wysiłków.

Żyjemy czynami, nie latami.

Możesz być tym, kim będziesz.

Powiedział jej, że jeśli wyjdzie za niskiego mężczyznę, to jej mąż będzie codziennie rano wychodził z domu jak “kogut opuszczający swoją kupę gnoju, piejąc i machając skrzydłami i ogłaszając każdemu kogutowi w okolicy, ze jest przygotowany na wszystkich przybyszów. Taki człowiek musi mieć żonę o nie dającej się zakwestionować mi łości i lojalności. Taki mąż musi być prawdziwą głową domu”. Niscy mężczyźni są zwykle lepsi niż wysocy (reagują szybciej, ponieważ bodźce nerwowe mają krótszą drogę do przebycia!). A ponieważ są także bliżej ziemi, padają na nią z mniejszej wysokości. Najważniejsze - “niski facet musi zawsze być absolutnie pewny siebie, co sprawia, że ma charakter gorszy niż sam diabeł, co z kolei sprawia, że jest dobrym oficerem”. (p. 357-8)

Gdy po odległej przeszłości nic nie pozostało, ludzie umarli, przedmioty zostały zniszczone, zostajesz sam. Bardziej wytrwały i wierny. Zapachy i smaki pozostają na długo, jak dusze, by przypominać nam o tym, co minęło. Tak ulotne, a niosą w sobie tak ogromne wspomnienia.

– Marcel Proust: Remembrance of things past

Stare sanie suną szybciej niż nowe.

—

I wtedy wyłoniłam się spod ziemi i pozdrowiłam ją krzykiem, jakiego nie słyszano od człowieka, który zmarł, a do życia powrócił. Drzewa obejmowałam jak szalona i ściskałam ziemię. Uniosłam drżące ręce ku górze i śmiałam się ku niebu.

—

Wieże spowite chmurami, cudne pałace, świątynie i cały glob. Wszystko się rozpłynie. Nie pozostanie po tym ani śladu. To z nas sny są utkane, a nasze życie spowija sen.

I went to the woods because I wished to live deliberately, to front only the essential facts of life, and see if I could not learn what it had to teach, and not, when I came to die, discover that I had not lived. I did not wish to live what was not life, living is so dear; nor did I wish to practise resignation, unless it was quite necessary. I wanted to live deep and suck out all the marrow of life, to live so sturdily and Spartan- like as to put to rout all that was not life, to cut a broad swath and shave close, to drive life into a corner, and reduce it to its lowest terms, and, if it proved to be mean, why then to get the whole and genuine meanness of it, and publish its meanness to the world; or if it were sublime, to know it by experience, and be able to give a true account of it in my next excursion. For most men, it appears to me, are in a strange uncertainty about it, whether it is of the devil or of God, and have somewhat hastily concluded that it is the chief end of man here to “glorify God and enjoy him forever.”

O me! O life!… of the questions of these recurring;
Of the endless trains of the faithless–of cities fill'd with the foolish;
Of myself forever reproaching myself, (for who more foolish than I, and who more faithless?)
Of eyes that vainly crave the light–of the objects mean–of the struggle ever renew'd;
Of the poor results of all–of the plodding and sordid crowds I see around me;
Of the empty and useless years of the rest–with the rest me intertwined;
The question, O me! so sad, recurring–What good amid these, O me, O life?

Answer.

That you are here–that life exists, and identity;
That the powerful play goes on, and you will contribute a verse.

Miła ma jak czerwona róża
Kwitnąca w czerwcu róża - cud!
Miła ma jak melodia tkliwa
Słodko z najczystszych grana nut.

I żeś tak piękna jest, dziewczyno,
Więc nie zna miary miłość ma;
Póty cie kochać będę, Miła,
Aż wyschną wody mórz do dna.

Aż wyschną wody mórz, Najdroższa,
I aż się w słońcu stopi głaz;
Będę cię kochał wciąż, Najdroższa;
Póki w nurt życia spływa czas.

O, żegnaj, moja Ty jedyna,
Żegnaj na kilka jeno chwil;
Wrócę znów, chociażbym miał przejść, Miła,
Dziesięć tysięcy długich mil!

– http://en.wikipedia.org/wiki/A_Red,_Red_Rose

Maciej za to ślepiami świeci kiej żbik!

Jaki korzeń, taka nać! - taka córka, jaka mać!

(...) siedziały napuszone i odęte kiej kwoki w barłogu. (p. 403)

– Chłopi

- Ja to, proszę pana, mam bardzo dobre połączenie: wstaję rano, za piętnaście trzecia; latem to już widno.
  Za piętnaście trzecia jestem ogolony, bo golę się wieczorem. Śniadanie jadam na kolację, więc tylko wstaję i wychodzę.
- No, ubierasz się pan.
- W płaszcz. Jak pada. Opłaca mi się rozbierać po śniadaniu?
- Aaa... fakt!
- Do pekaes mam pięć kilometry. O czwartej za piętnaście jest pekaes.
- I zdanżasz pan?
- Nie. Ale i tak mam dobrze, bo jest przepełniony i nie zatrzymuje się.
- He, he, he, he.
- Przystanek idę do mleczarni -- to jest godzinka. Potem szybko wiozą mnie do Szymanowa (mleko, widzi pan, ma najszybszy
  transport, inaczej się zsiada). W Szymanowie zsiadam, znoszę bańki i łapię EKD. Na Ochocie w elektryczny i do
  Stadionu, a potem to już mam z górki. Bo tak: 119, przesiadka w trzynastkę, przesiadka w 345 i jestem w domu, znaczy
  -- w robocie. I jest za piętnaście siódma! To jeszcze mam kwadrans -- to sobie obiad jem w bufecie. To po fajrancie już
  nie muszę zostawać żeby  jeść, tylko prosto do domu. I góra dwudziesta druga pięćdziesiąt jestem z powrotem.
  Golę się, jem śniadanie i idę spać.

– z filmu “Co mi zrobisz jak mnie złapiesz”

Here's to friendship, right and long,
Here's for voices raised in song
here's to a long and thirsty night
here's to stuff that makes it right

– Columbo

Fermi żartował później [...]: "Skostniałem i zestarzałem się. Nie mogłem pojąć tej uczonej teorii, którą
przedstawiali uczniowie Oppenheimera. Poszedłem na ich seminarium i byłem przybity tym, że nic nie zrozumiałem.
Ale pocieszyło mnie ostatnie zdanie, a mianowicie: <<i to jest teoria rozpadu beta Fermiego>>".

– Enrico Fermi

12 lipca Groves potwierdził ustalony termin próby na 16 lipca rano.
Bainbridge zawiadomił Hubbarda. "Akurat w środku okresu 
burzowego - napisał meteorolog w swoim dzienniku - co za skurwysyn 
mógł tak zrobić?". Taką podejrzaną genealogię przypisywano Grovesowi już wcześniej.

– Richard Rhodes - Jak powstała bomba atomowa

Bez goryczy słodycz nie jest tak słodka. Vanilla Ice

===

- Trzymasz się? - Jak pijany płotu.